3.4 Rozwój trenera

Jak uczą się Ci, którzy uczą - najczęściej wskazywano szkoły, kursy lub studia trenerskie oraz ukończenie studiów I lub II stopnia. Autorzy pragną zwrócić uwagę na fakt, że z treningu interpersonalnego skorzystała prawie połowa badanych, a z superwizji prawie co czwarty z nich.

Rozwój a rodzaj trenera - najpopularniejszą formą rozwoju wśród trenerów freelancerów oraz zatrudnionych w organizacji jest ukończenie szkoły, kursu lub studiów trenerskich. Z kolei wśród trenerów pracujących we własnej firmie szkoleniowej lub podwykonawców dominują ukończone studia. W większości form rozwoju można zaobserwować największy odsetek trenerów pracujących we własnych firmach szkoleniowych, najmniejszy zaś trenerów w organizacjach.


Zaskakujące są odpowiedzi trenerów pracujących w organizacji. Niecałe 60% badanych wskazało na ukończone studia. W mniejszym stopniu wykazują zainteresowanie różnymi nieformalnymi formami własnego rozwoju – samodzielna ścieżka rozwojowa, trening interpersonalny, superwizja trenerska, psychoterapia własna.

Można wysunąć wniosek, iż różne organizacje zatrudniające trenerów powinny w większym zakresie wymagać od nich posiadania wyższego statusu wykształcenia i stwarzać korzystne warunki dla ich rozwoju.

Pełna interpretacja uzyskanych wyników wymaga szerszych analiz i porównań.

dr hab. prof. AWSB Agnieszka Stopińska-Pająk
naukowczyni, andragożka i trenerka
Wiceprezeska Akademickiego Towarzystwa Andragogicznego

Trening interpersonalny dla doświadczonych - im większe doświadczenie trenerskie, tym większy odsetek respondentów ma za sobą odbyty trening interpersonalny. Warto zauważyć, że także wśród trenerów o mniejszym doświadczeniu (101-500 godzin) trening odbył podobny odsetek, co wśród trenerów bardzo doświadczonych (powyżej 3000 godzin). Taki wynik może świadczyć o zwiększającej się świadomości wartości płynących z odbycia treningu.

1 variables were not found in the dataset: !!fill


Cieszę się, że około 60% najbardziej doświadczonych trenerów uczestniczyło w treningu interpersonalnym. Badanie pokazało również, że początkujący trenerzy z biegiem czasu, zaczynają dostrzegać jego wartość w obszarze rozwijania świadomości siebie.

Podczas mojej czternastoletniej praktyki w prowadzeniu treningów interpersonalnych wielokrotnie doświadczyłam i obserwowałam, że udział w takim procesie zwiększa świadomość siebie, swoich emocji, przekonań, a także procesów zachodzących w grupie. Uważam to za szczególnie przydatne dla osób trenerów, coachów, czy facylitatorów, pracujących w tematach kompetencji miękkich takich, jak: komunikacja, zarządzanie i przywództwo, efektywność osobista.

Mirela Pawlikowska
trener z rekomendacją II stopnia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego
założycielka i prowadząca Centrum Szkoleń i Rozwoju Osobistego Meritum

Szkoła lub kurs coachingu - z danych wynika wyraźna tendencja - im większe doświadczenie, tym większy odsetek respondentów deklaruje ukończenie szkoły lub kursu coachingu. Może to być związane z potrzebą poszukiwania nowych narzędzi i kompetencji.

1 variables were not found in the dataset: !!fill

Superwizja trenerska - wnioski przedstawiają się podobnie dla superwizji trenerskiej - wraz z doświadczeniem trenerskim wzrasta odsetek osób, które deklarują odbycie superwizji trenerskiej.

1 variables were not found in the dataset: !!fill

3.4.1 Wykorzystanie testów psychometrycznych

Testować, czy nie testować? - 40% trenerów zadeklarowało, że korzysta z testów psychometrycznych.

Certyfikacja a korzystanie z testów - autorzy pragną podkreślić, że nie ma pewności, jak badani rozumieli określenie “test psychometryczny”. Tym ciekawsze może być zestawienie kwestii posiadania certyfikacji z korzystania z narzędzi psychometrycznych.

Korzystanie
z narzędzi
psychometrycznych
Certyfikacja Nie Tak
Nie 383 158
Tak 20 111

3.4.2 Zrzeszenie w organizacjach trenerskich

Trenerzy niezrzeszeni - tylko jeden na czterech trenerów należy do organizacji trenerskiej. Zastanawiające jest źródło takiej sytuacji. Czy to kwestia braku potrzeby przynależności do organizacji, trudności z dotarciem do takich organizacji, a może zbyt skomplikowane wymogi formalne lub brak poczucia wartości płynącej z bycia zrzeszonym.


Z jednej strony w Polsce zrzeszanie się w organizacjach nie cieszy się szczegolną popularnością. Z drugiej - jest polecane przeze mnie ze względów etycznych i rozwojowych. Po pierwsze - daje możliwość klientowi odwołać się do „wyższej instancji” w przypadku kwestionowania jakości pracy trenera. Jednocześnie szkoleniowiec ma możliwość oczyszczenia się przed niezależnym od niego ciałem z pomówień kierowanych pod jego adresem. Po drugie - od pewnego momentu rozwoju zawodowego, trener szuka impulsów rozwojowych raczej poprzez kontakt i współpracę z podobnymi do siebie, a nie poprzez uczestniczenie w zewnętrznych szkoleniach. Organizacje branżowe często to ułatwiają. Po trzecie - są miejscem do szukania zleceń i współpracy.

Tomasz Wojciechowski
mpsycholog i trener
autor programu Szkoły Trenerów STER